Με το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, το Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο-Γυμνάσιο Λαμίας τίμησε, την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2022, με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, την 49η Επέτειο Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η γιορτή πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών.
Συγκεκριμένα, η εορτή, την παρουσίαση της οποίας ανέλαβε η μαθήτρια της Β΄ Λυκείου, Φωτεινή Ντερέ, περιελάμβανε προβολή οπτικοακουστικού υλικού και ντοκουμέντων των ημερών εκείνων, καθώς επίσης και απαγγελία ποιημάτων. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί η ανάγνωση αποσπάσματος της συνέντευξης που παραχώρησε πριν από μερικά χρόνια στην εφημερίδα» «Το Βήμα» ο οδηγός του μοιραίου τανκ, Α. Σκευοφύλαξ. Από το αφιέρωμα στη 17η Νοεμβρίου δε θα μπορούσε βέβαια να απουσιάζει η χορωδία του Σχολείου μας, η οποία ερμήνευσε, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής, κ. Ανάργυρου Βλάχου, με εξαιρετικό τρόπο, τραγούδια της εποχής από το «Άξιον Εστί» του Οδ. Ελύτη και τη «Ρωμιοσύνη» του Γ. Ρίτσου σε μουσική Μ. Θεοδωράκη.
Μετά δε, το πέρας της εορτής, το λόγο έλαβε ο Διευθυντής του Σχολείου μας, κ. Ιωάννης Ζαχαράκης ο οποίος επεσήμανε μεταξύ άλλων τη σπουδαιότητα της δημοκρατίας ως πολιτεύματος και την καταδίκη κάθε μορφής βίας και απολυταρχικών καθεστώτων καθότι αυτά απεμπολούν κάθε έννοια ελευθερίας καταπατώντας συνάμα τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Στη συνέχεια συνεχάρη όλους, όσοι συμμετείχαν στην εορτή, την επιμέλεια της οποίας είχε αναλάβει η φιλόλογος του Σχολείου μας κ. Ελένη Βούλγαρη, με τους μαθητές και τις μαθήτριες να πρωτοστατούν ενώ το πιο θερμό χειροκρότημα, όπως ήταν αναμενόμενο, απέσπασε η χορωδία με το «μαέστρο» της. Αξίζει στο σημείο αυτό να γίνει ιδιαίτερη αναφορά και στους δύο μουσικούς του Ωδείου της Ι. Μ. Φθιώτιδος “Γερμανός ο Μελωδός”, οι οποίοι πλαισίωσαν τη χορωδία του Σχολείου. Πρόκειται για τον κ. Μάρκο Πετράκη στα πλήκτρα και τον κ. Γιώργο Καφάση στο μπουζούκι.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι, όπως οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973 όρθωσαν το ανάστημά τους ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών, έτσι και οι σημερινοί νέοι, οφείλουν να συνεχίσουν τους αγώνες της γενιάς αυτής για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την καταστολή κάθε μορφής βίας, την αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Γιατί το Πολυτεχνείο ζει εκεί που οι αγώνες το ξαναζωντανεύουν.
«Ετούτος ’δω ο λαός δε γονατίζει
παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» (Γ. Ρίτσος)
